سردی حوصله...
حوصله ام برفی است
با یک عالمه قندیل دلتنگی از گوشه ی دلم آویزان
آهای کافیست
کمی "ها" کنید که آب شوم...
+ نوشته شده در یکشنبه سی و یکم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 9:9 توسط پارسا
|
هوا دو نفره است و نیستی...
من کوچه ها را بالا و پایین میکنم
برای دهن کجی به آسمان...
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و ششم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 8:30 توسط پارسا
|
درد...
اگر بازیگر زندگی خود نباشی
بازیچه آن میشوی
و این یعنی درد...
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و چهارم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 10:54 توسط پارسا
|
سنگ تمام...
آدمها برای هم سنگ تمام می گذارند
اما نه وقتی که در کنارشان هستی.نه...
آنجا که در میان خاک خوابیدی
سنگ تمام می گذارند و....
+ نوشته شده در شنبه بیست و سوم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 11:9 توسط پارسا
|
تنها...
صندلی کنار صندلی ام بگذار
همنشینی با تو یعنی
تعطیلی رسمی تمام دردها...
+ نوشته شده در سه شنبه نوزدهم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 11:9 توسط پارسا
|
...
چه تلخ است
علاقه ای که عادت شود
عادتی که باور شود
باوری که خاطره شود
و خاطره ای که درد شود...
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 10:5 توسط پارسا
|
درد...
درد دارد
وقتی من عاشقانه هایم را
می نویسم
دیگران یاد عشقشان می افتند
اما تو بیخیالی...
+ نوشته شده در پنجشنبه چهاردهم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 19:36 توسط پارسا
|
روزگار...
روزگار ما نگاری داشتیم
این چنین خوار نبودیم اعتباری داشتیم
ای که در فصل خزان دیدی مرا با پشت خار
این زمستان را نبین ما هم بهاری داشتیم...
+ نوشته شده در شنبه نهم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 10:47 توسط پارسا
|
نگاه باران...
نگاه ساکت باران به روی صورتم می لغزد
ولی یاران نمی دانند که من دریایی از دردم
به ظاهر گرچه میخندم ولی
اندر سکوت تلخ میمیرم...
+ نوشته شده در چهارشنبه ششم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 11:0 توسط پارسا
|
من دلم می خواهد