روزی خواهد رسید که...
قلب آتشینم از دریای سینه ام بیرون زده...
و در اوج آسمانت تصویری از خود به صحنه کشد...
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و نهم آبان ۱۳۹۱ ساعت 17:9 توسط پارسا
|
تنهای شب
خدایا در دنیایی که قلب انسانها منجمد شده دلم برای جهنمت تنگ شده است...
من دلم می خواهدخانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش
دوستهایم بنشینند آرام
گل بگو گل بشنو...
هر کسی می خواهد
وارد خانه پر عشق و صفایم گردد
یک سبد بوی گل سرخ
به من هدیه کند
شرط وارد گشتن
شست و شوی دل هاست
شرط آن داشتن
یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی می کوبم
روی آن با قلم سبز
می نویسم ای یار
خانه دوست اینجاست
تا نپرسد سهراب دگر
خانه دوست کجاست؟
«فریدون مشیری»
پیوندهای روزانه
نوشته‌های پیشین
پیوندها
- اشعار آبجی ارغوان خودم
- سوگل جان
- عسل جان
- آغوش آخر**نسیم جان**
- نشونه دار**مینآ جان**
- نولوفر جان
- درسا جان
- داغون عشق
- غصه نخور**کیانا جان**
- فقط تو باش **زهرا جان**
- تنهایی**پریسا جان**
- رهگذر خیالی**آرزو جان**
- بی پناه**امیر جان**
- سایه گم شده**سایه جان**
- دختر تنها**رها جان**
- شاعر نسل جوان**شهاب جان**
- یادها رفتند و ما هم می رویم از یادها**داداش رسول**
- تنهایی
- همه دخترانگی هایم**شمیم جان*
- ساحل غم**مینو جان**
- دختری با رویاهای بزرگ**سارا جان**
- دوست داشتنی
- عشق ممنوع**لاله جان**
- ما دو نفر**فروغ جان**
- خارج از عاشقی**زهرا & سهیلا جان**
- *•♪ღ♪* فرمانده عشق *•♪ღ♪**پارمیس جان**
- TIRED OF LOVE**محمدجان**
- شهر خاموش دلم**نیلو جان**
- نبض احساس**سپیده جان**
- دلنوشته های یک کویری
- honey o pari
- دختر شب**سمیرا جان**
- خاموشی سکوت**آرامیس جان**
- فروغ جان
- دنیای غزل